Բառի հիմնադրամը
Կիսվեք այս էջով



THE

ԽՈՍՔԸ

Սեպտեմբեր 1915


Հեղինակային իրավունք 1915 HW PERCIVAL-ի կողմից

ՄԱՆԿՆԵՐ ԱՌԱRIՆՈՐԴՆԵՐԻ

Ինչը մեզ հորդորում է դավանափոխացնել մեր տեսակետները: Որքանով ենք թույլատրվում հակադրվել մեր կարծիքը մյուսների հանդեպ:

Կարծիքը մտածողության արդյունք է։ Կարծիքն այն տեսակետն է, որը պահպանվում է առարկաների կամ իրերի վերաբերյալ սոսկ հավատքի և գիտելիքների միջև: Նա, ով ինչ-որ բանի մասին կարծիք ունի, տարբերվում է նրանցից, ովքեր գիտելիք ունեն կամ պարզապես համոզմունք ունեն այդ թեմայի վերաբերյալ: Մեկը կարծիք ունի, քանի որ մտածել է թեմայի շուրջ։ Նրա կարծիքը կարող է լինել ճիշտ կամ սխալ: Ճիշտ է, թե ոչ, կախված կլինի նրա հիմնավորումներից և պատճառաբանության մեթոդից: Եթե ​​նրա հիմնավորումն առանց նախապաշարումների է, ապա նրա կարծիքը սովորաբար ճիշտ կլինի, և, թեև նա սկսում է սխալ նախադրյալներից, նա ապացուցելու է դրանց սխալ լինելը իր հիմնավորումների ընթացքում: Եթե, այնուամենայնիվ, նա թույլ է տալիս, որ նախապաշարմունքները խանգարեն իր պատճառաբանությանը, կամ հիմնավորի իր հիմնավորումները նախապաշարմունքների վրա, ապա նրա կազմած կարծիքը սովորաբար սխալ կլինի:

Մարդու կարծիքները, որոնք ձեւավորվել են, նրան ներկայացնում են ճշմարտությունը: Նա կարող է սխալ լինել, սակայն նա հավատում է, որ դրանք ճիշտ են: Գիտելիքի բացակայության դեպքում մարդը կկանգնի կամ ընկնում է իր կարծիքով: Երբ նրա կարծիքները վերաբերում են կրոնին կամ որոշակի իդեալներին, նա գտնում է, որ նա պետք է կանգնի նրանց համար եւ ազդակ է զգում, որպեսզի այլոց ընդունի իր կարծիքը: Ապա գալիս է իր հոգեորսությունը:

Այն, ինչը մեզ դրդում է դավանափոխ լինել մեր կարծիքների համար, դա հավատքն է կամ գիտելիքը, որի վրա հիմնված են մեր կարծիքները: Մեզ կարող է նաև մղել այն ցանկությունը, որ ուրիշները օգուտ քաղեն այն բանից, ինչը մենք լավ ենք համարում: Եթե ​​որևէ մեկի հիմքում ընկած գիտելիքներին և բարիք գործելու ցանկությանը ավելացվեն անձնական նկատառումները, ապա ուրիշներին սեփական կարծիքին վերափոխելու ջանքերը կարող են զարգացնել ֆանատիզմը և, լավի փոխարեն, վնաս կհասցվի: Բանականությունն ու բարի կամքը պետք է լինեն մեր ուղեցույցը մեր կարծիքների համար դավանափոխության մեջ: Բանականությունը և բարի կամքը թույլ են տալիս մեզ ներկայացնել մեր կարծիքը փաստարկներով, բայց արգելում են փորձել ստիպել ուրիշներին ընդունել դրանք: Բանականությունն ու բարի կամքը մեզ արգելում են պնդել, որ ուրիշները պետք է ընդունեն և դարձի գան մեր կարծիքները, և նրանք մեզ ուժեղ և ազնիվ են դարձնում՝ աջակցելու այն, ինչ մենք կարծում ենք, որ գիտենք:

Ընկեր [HW Percival]